Mustafa Ağatekin

Sergilerimin temasını yaşadıklarımdan bulup çıkarıyorum, bu sergide yer alan eserlerim son dönemde çok fazla içinde kaldığım bir durum üzerinden olgunlaşan bir dönem yansıması olarak “Araf” adını verdiğim bir seriden eserler. Deyimsel anlamda araf; iki şeyin arasında kalma durumunu tarif ediyor, dini metinlerde ise cennet ve cehennem arasında bir yer anlamını taşıyor. Her iki anlamında da ortak noktada araf; gidilen ya da gidilmek istenen iki şeyin ortasında olmak ya da seçememe ve sıkışıp kalmayı temsil ediyor. Her birimizin hayatlarımızda sıklıkla karşılaştığı insana özgü bir durum; “arafta kalmak”. Bu sergideki eserler de kusursuz, gösterişli simülasyonların ardında sıkışıp kalan bireyin, ikilemlerinin döngüsünü görünür kılıyor. Başka bir ifade ile kendi gerçekliğimle hayallerim arasındaki araf, camda vücut buluyor. Formlardaki şeffaflık, kütleleri görünmez kılan bir yapı ve bu bağlamda etrafımızdaki her şeyi temsil ediyor. Göremediğimiz, tanımlayamadığımız ama içine sıkışıp kaldığımız bir kütle ve bu kütlesel boşluğun içinde isyan eden, bekleyen figürler… Başka bir açıdan; kendi boşluğunda sıkışıp kalanlar ve onların söylencelerinin hikayesi.