Ece Gauer

İki kültür arasında yaşayan biri olarak, ara alanları araştırmaya ilgi duyuyorum; gerçek ile gerçek dışı, katı ile boş arasındaki alanları. Evimden uzakta yaşarken, her zaman farklı dünyaların, kültürlerin ve bakış açılarının varlığını hissediyorum. Her şeyde çelişkiler görmemi sağlıyor. Farklılıkları duygusal ve zihinsel olarak deneyimlemek ve yeni bir yere uyum sağlamaya çalışmak, sonsuz bir yolculuğa sürüklüyor insanı. Ruhsal hazineleri aramak için içime doğru yol alıyorum. Eski ve modern sanat arasındaki ilişki her zaman beni büyülemiştir ve bunu çalışmalarımda keşfediyorum. Geleneksel kültürel desenleri figürlerle birleştiriyorum. Bu aynı zamanda, geldiğim yerlerin hikayelerini ve ne kadar renkli ve süslü olduklarını simgeliyor.
Resim, iletişim yolum ve beni özgür hissettiren sessiz kelimelerimdir. Gerçekten anlatmak istediğime bağlı olarak, tuval, seramik ya da mozaik üzerinde desenler kullanıyorum. Bu şekilde, resimler benden ziyade ruhları ve duyguları anlatıyor. Karakterler yaratmak veya görsel olgular oluşturmak, desenlerle birlikte gelen fikirlerin patlayıcısıdır. Bu fikirler, birkaç mistik gelenekle ilişkili kendi iç dünyalarını ve kendilerini tanımlar. Ruhani dönüşüm için gerekli olan ortak unsurlar vardır ve başka bir aşkın boyuta geçişler söz konusudur.
Ruhumu besleyen felsefeye göre; tövbe, isteğin alçaltılması, kendini disipline etme veya egonun ortadan kaldırılmasıyla ilgili içsel bir boyut vardır. Figürler, saf masumiyetin iç dünyasını ve “üstün insan”ı vurgular. Saf bilinç, kişinin gerçek kimliği, maddileşmiş insanla karşıtlık oluşturur. İki farklı katman çelişkili bir şekilde birbirine karşı gelir; tamamen maddiyat ve özgür ruhlar gibi. Bu noktadan sonra resimler, kendi felsefeleri ve anlatmak istediği hikayeleri olan bir varlık haline gelir.